Muza pomyślności (Marek Grechuta)

Co to
gdy usta milczą śpiewa i wzrusza?
To dusza, to dusza!
co to
nieraz duszy sobie skrzydła dopinało?
To ciało, to ciało!
dusza i ciało, serce i rozum
wiedza i sztuka wyśniona
każda ta para jest wtedy szczęśliwa
gdy w siebie zapatrzona

Między żarem słów a słów tych cieniem
między śmiechem a westchnieniem
między każdą chwilą smutku i radości
krąży muza pomyślności
Poszukaj jej zawołaj ją na kuszenie
nowych dni, pięknych chwil
przyniesie taki uśmiech
co da ci natchnienie
co doda sił da więcej sił

Pewien artysta muzyk pianista
sztuce swej bez reszty oddany
grywał do tańca pewnej tancerce
siedząc w orkestronie schowany
Nie widział skoków i piruetów
kroków na czubkach palców
słyszał leciutki tupot po scenie
a potem burze oklasków

Jak wiele może zdziałać uczucie
pokona przeszkód sto
przez takie dziwne losu zrządzenie
wymyślił światu peryskop

Między żarem słów a słów tych cieniem
między śmiechem a westchnieniem
między każdą chwilą smutku i radości
krąży muza pomyślności
Poszukaj jej zawołaj ją na kuszenie
nowych dni, pięknych chwil
przyniesie taki uśmiech
co da ci natchnienie
co doda sił da więcej sił

Dusza i ciało, serce i rozum

wiedza i sztuka wyśniona

każda ta para jest wtedy szczęśliwa

gdy w siebie zapatrzona

Bo kiedy w chwilach samotności

jedno drugie na duchu podpiera

nadzieja rośnie jak wielka rzeka

która po obu brzegach wzbiera

Między żarem słów a słów tych cieniem
między śmiechem a westchnieniem
między każdą chwilą smutku i radości
krąży muza pomyślności
Poszukaj jej zawołaj ją na kuszenie
nowych dni, pięknych chwil
przyniesie taki uśmiech
co da ci natchnienie
co doda sił da więcej sił